Μέχρι τον 16ο αιώνα η σοκολάτα εντοπιζόταν μόνο στην Αμερική σε μια μορφή πολύ διαφορετική από αυτή που… λατρεύουμε σήμερα.

To 1900 π.Χ. οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακαόδεντρου με τον εξής τρόπο: τα έλιωναν και τα αναμίγνυαν με καλαμποκάλευρο και καυτερές πιπεριές για να δημιουργήσουν ένα ρόφημα το οποίο ήταν πικρό και αφρώδες.

Και αν εμείς λατρεύουμε την σοκολάτα, εκείνοι την εποχή οι Αζτέκοι πίστευαν πως ήταν ένα δώρο στους ανθρώπους από τον θεό των Μάγια, τον Κουκουλκάν που οι Αζτέκοι τον αποκαλούσαν Κετζαλκόατλ.

Oι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν τους σπόρους σαν νομίσματα ενώ έπιναν σοκολάτα στις βασιλικές γιορτές. Επίσης το έδιναν στους στρατιώτες σαν ανταμοιβή όταν κέρδιζαν μάχες και το χρησιμοποιούσαν σε θρησκευτικές τελετές.

Οι σπόροι του κακαόδεντρου μεταφέρθηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη το 1519 από τον Ερνάν Κορτέζ ο οποίος επισκέφτηκε την Αμερική και έγραψε στο ημερολόγιο του πως ο βασιλιάς είχε 50 κανάτες με το περίεργο ρόφημα.

Όταν οι σπόροι έφθασαν στην Ευρώπη, είχαν την φήμη της αφροδισιακής τροφής. Στη συνέχεια τους χρησιμοποίησαν για φάρμακο σε αρρώστιες όπως στομαχόπονοι, ανακατεύοντας την με μέλι, ζάχαρη η βανίλια. Αυτό έκανε την σοκολάτα αρκετά διαδεδομένο προϊόν που δεν έλειπε από κανένα αριστοκρατικό σπίτι. Το ρόφημα ήταν αρκετά δύσκολο να παραχθεί λόγο της μεγάλης ζήτησης. Έτσι, αναπτύχθηκε η σκλαβιά…

Η σοκολάτα θα άλλαζε ριζικά το 1828 από τον Ολλανδό χημικό τροφίμων Κόνραντ Βαν Χάουτεν: Χρησιμοποίησε μια μηχανή υδραυλικής πιέσεως, με την οποία «πρεσάρισε» το μίγμα των τριμμένων κόκκων του κακάο. Με αυτό τον τρόπο παραγόταν ένα απόσταγμα βουτύρου του κακάο, ενώ το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια πάστα κόκκων κακάο, η οποία μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε σκόνη. Προσπαθώντας να βελτιώσει αυτή την πρώτη του τεχνική ο Βαν Χάουτεν πρόσθεσε στην σκόνη του κακάο αλκαλικά άλατα, ώστε να υποβοηθηθεί η διαλυτότητα του κακάο στο νερό. Αυτή η τεχνική είχε σαν αποτέλεσμα να σκουραίνει το χρώμα της σοκολάτας και να ελαφραίνει τη γεύση της. Η απίστευτη επιμονή του Βαν Χάουτεν έφερε επανάσταση στον τρόπο επεξεργασίας και παραγωγής σοκολάτας.

Λίγο αργότερα, η ελβετική σοκολατερί Daniel Peter πρόσθεσε γάλα σε σκόνη στο μίγμα του Βαν Χάουτεν και δημιούργησε την σοκολάτα γάλακτος. Στο τέλος του 20ου αιώνα, η σοκολάτα δεν ήταν ένα προϊόν μόνο για την ελίτ αλλά μια λιχουδιά για όλο τον κόσμο.

Η τεράστια ζήτηση έφερε και μεγάλη παραγωγή. Πως; Μεταφέροντας φυτείες στην Ακτή Ελεφαντοστού που πλέον παράγει τα 2/5 σοκολάτας παγκοσμίως. Η αύξηση της βιομηχανίας έφερε και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πολλές φυτείες στην Δυτική Αφρική χρησιμοποιούν σκλάβους και παιδιά που δουλεύουν νυχθημερόν. Υπολογίζεται ότι πάνω από δύο εκατομμύρια παιδιά δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία.

Παρά τις προσπάθειες μεγάλων εταιρειών που σε συνεργασία με τα κράτη της Αφρικής επιχείρησαν να καταπολεμήσουν την παιδική εργασία, το πρόβλημα παραμένει.

Σήμερα, οι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης καταναλώνουν σοκολάτα και δυστυχώς, για την μπάρα ή το ρόφημα που καταναλώνουμε όλοι, κάποιο παιδί δούλεψε νυχθημερόν για να πάρει αμοιβή ένα πιάτο φαγητό.

Το βίντεο με την ιστορία της σοκολάτας δημιουργήθηκε από την καθηγήτρια Διατροφής και Διαιτολογίας στο πανεπιστήμιο Ball State, Deanna L. Pucciarelli.
.koolnews.gr/