Εσύ τα λες όλα στο αγόρι σου ή είναι μερικά πράγματα που κρατάς κρυφά? Είσαι απολύτως ειλικρινής ή έχεις τα δικά σου μικρά μυστικά? Και τελικά ποιο είναι το σωστό για μια καλή σχέση?

Μια ειδικός μας βοηθάει να βρούμε την απάντηση…
¨Επειδή ο έρωτας πρέπει να έχει μυστήριο και να έχει ενδιαφέρον, υπάρχουν πραγματα που δεν μπορούμε ή δεν πρεπει να τα ομολογησουμε στον άνθρωπο που αγαπάμε. Βέβαια, το να κρατάμε μυστικά και να έχουμε κομμάτια της ζωής μας ή της ψυχής μας ή της σκέψης μας κρυφά δεν είναι καλό. Η σχεση πρεπει να είναι τέτοια που να μπορώ να μοιράζομαι με τον άνθρωπο που αγαπώ τα πάντα. Ειναι όμως κάποια πράγματα που για λόγους προστασίας-της δικης μου, της δικης του και της σχέσης- δεν θα πω.

Ένα παράδειγμα?
Άν για παράδειγμα κάποια στιγμή συναντήσεις και χαιρετήσεις μια πρώην σχέση σου η οποία δεν σήμαινε κάτι, δεν έγινε τίποτα και ούτε πρόκειται να έχει καμία συνέχεια η σημασία, δεν χρειάζεται να του το πεις. Γιατί αν του το πεις θα αρχίσει να σκέφτεται άλλα πράγματα, όπως: κάθε φορά που βγαίνεις μπορεί να τον συναντήσεις ξανά ή μπορεί να αρχίσεις ξανά να σκέφτεσαι πράγματα με τον πρώην σου και ένα σωρό βλακείες που δεν είναι πραγματικές και δεν θα συμβούν ποτέ. Αν όμως διακινδυνεύσεις να του πεις τη αλήθεια που το ξέρεις αν είναι σε θέση να κατανοήσει το την λες. Μπορεί να τρομάξει.

Κράτα το για τον εαυτό σου
Μέχρι στιγμής λοιπόν το μηνυμα της ψυχολόγου ήταν σαφες. Δεν πρέπει να τα μοιραζόμαστε όλα. Είναι κάποια πράγματα που καλό είναι να μένουν μυστικά, για να προστατεύσουμε το σύντροφο μας, αλλά και τη σχέση μας.

¨Γιατίι θα πρέπει να του πω ότι δεν συμπαθω τη μητέρα του ας πούμε. Είναι σε θέση να το κατανοήσει και να το αντιμετωπίσει? Ή μήπως λέγοντας του κάτι τόσο σοβαρό μπορεί να τον κάνω να αισθανθεί ανασφάλεια, απόρριψη, αδυναμία, αμφιβολία, και στο τέλος να δημιουργήσει προβλήματα στη σχέση?¨ Τονίζει η ψυχολόγος.

Είναι κάποια που μπορούν και πρέπει να κρατιούνται προσωπικά.  Δεν θα φτάσουμε στο σημείο να είμαστε κλειστά βιβλία για το σύντροφό μας, γιατί είναι πολύ σημαντικό το να μοιραζόμαστε και να ξέρει ο ένας για τον άλλον. Όμως,  μερικές φορές, πρέπει να προστατεύσουμε τον άλλον που δεν είναι και τόσο ώριμος ενδεχομένως να καταλάβει τι λέμε και τι νιώθουμε,ώστε να το διαχειριστεί.

Τι λέμε λοιπόν?
Όσα χρειάζεται να ξέρει ο άλλος για να μας έχει εμπιστοσύνη και να μπορεί να καταλάβει τι νιώθουμε, πως σκεφτόμαστε, τι θέλουμε.”Δεν θεωρούμε αυτονόητα κάποια πράγματα που θεωρούμε ότι θα έπρεπε να τα ξέρει και μετά θυμώνουμε που δεν μύρισε τα νύχια του και δεν ξέρει”

Συνεπώς, υπάρχουν κάποια πράγματα, που δεν πρέπει να τα λέμε,υπάρχουν όμως και κάποια άλλα που πρέπει να φροντήσουμε να τα πούμε…

Τι δεν λέμε?
Κάποια πράγματα που μπορεί να τον πληγώσουν ή να τον προβληματίσουν άσχημα, κυρίως όταν δεν είσαι σίγουρη ότι είναι σε θέση να τα αντιμετωπίσει.

“Δεν σημαίνει ότι επειδή αγαπάμε τον άλλον θα τον αφομοιώσουμε και θα γίνει ένα με εμάς ή εμείς θα γίνουμε με εκείνον. Ο καθένας μας έχει την προσωπικότητα του και ο καθένας μας πρέπει να έχει κάποια κομμάτια τα οποία κρατάει για τον εαυτό του.

-Κάποιες φοβίες που έχεις θα τις μοιραστείς και δεν θα σκεφτείς τι θα πει για σένα: αν είσαι τρελή ή ανισόρροπη
-Αν δεις ότι εκείνος δυσκολεύεται να ομολογήσει κάτι που τον απασχολεί,δεν πρέπει να τον πιέσεις να στο πει ή να σου πει πως:¨ δεν σ’ αγαπάει, αφου δεν στο λέει¨.
-Υπάρχουν κάποια σημεία, κάποιες σκέψεις, κάποια συναισθήματα ή ακόμα και κάποια γεγονότα που αν τα κρατάμε μυστικά, δεν είναι ότι δεν σεβόμαστε,δεν αγαπάμε ή δεν εμπιστευόμαστε το σύντροφο μας. Αντίθετα, τον προστατεύουμε από κάτι που μπορεί να  γυρίσει μπούμερανγκ, γιατί μπορεί ο ίδιος  να μην είσαι σε θέση, ούτε να επιθυμεί να γνωρίζει.¨Υπάρχουν άνθρωποι που λένε: ¨Εγώ δεν θέλω να το ακούσω αυτό. Είναι δικό σου¨.