Mυς, θάρρος, εξυπνάδα: Aυτά εξετάζουν οι γυναίκες για να επιλέξουν σύντροφο. Και γι’ αυτά απιστούν αργότερα. Στον έρωτα, η γυναίκα έχει τον πρώτο λόγο. Eκείνη επιλέγει το σύντροφό της κι αποφασίζει αν θα τεκνοποιήσει μαζί του ή με κάποιον άλλο. Ίσως να το κάνει ασυναίσθητα, ωστόσο το κάνει. Πρόσφατα, μάλιστα, ορισμένοι ερευνητές υποστήριξαν ότι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η γυναίκα υπήρξε η κύρια κινητήρια δύναμη της εξέλιξης. Ίσως χάρη σ’ αυτή το ανθρώπινο είδος να μετεξελίχθηκε από το στάδιο των “πιθηκανθρώπων” σ’ εκείνο των σκεπτόμενων όντων. Σε όλους τους πολιτισμούς – όποτε είχε αυτή τη δυνατότητα- η γυναίκα παρατηρούσε, αξιολογούσε και επέλεγε. Έστω και ασυναίσθητα, εξέταζε και εξετάζει εξαντλητικά τα ποικίλα χαρακτηριστικά των αντρών που γνωρίζει και, βάσει αυτών των εκτιμήσεων, δέχεται ή απορρίπτει την ερωτική προσέγγιση ενός άντρα ή παίρνει η ίδια την πρωτοβουλία της κατάκτησης.
Άντρες “στο μικροσκόπιο”
Αρκετοί ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι το πρώτο πράγμα που εξετάζουν οι γυναίκες είναι η συμμετρία στα χαρακτηριστικά του προσώπου και η ύπαρξη αρμονικών αναλογιών ανάμεσα στα διάφορα μέρη του αντρικού σώματος- για παράδειγμα, αν η σχέση ανάμεσα στη μέση και στους γοφούς είναι 0,9. Νέα δεδομένα φαίνεται ότι ανατρέπουν την κατεστημένη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία μόνο η αντρική σεξουαλικότητα είναι οπτικού τύπου. Πρόκειται μάλλον για μια ακόμα ανδροκρατική προκατάληψη το ότι “οι γυναίκες αδιαφορούν για την εξωτερική εμφάνιση και την ομορφιά των αντρών”. Η διαφήμιση άρχισε ήδη να το λαμβάνει σοβαρά υπόψη της, προβάλλοντας όλο και συχνότερα το αντρικό γυμνό για την προώθηση προϊόντων που απευθύνονται σε γυναίκες. Στην πραγματικότητα, οι άντρες υποβάλλονται σε εξονυχιστικό έλεγχο από τα γυναικεία μάτια, γιατί οι πληροφορίες που αντλούνται μ’ αυτό τον τρόπο είναι αποφασιστικής σημασίας. Tο συμμετρικό πρόσωπο και η λίγο προτεταμένη κάτω γνάθος (το περίφημο θεληματικό πιγούνι) είναι ενδείξεις μιας ισορροπημένης ανάπτυξης και καλής λειτουργίας των αντρικών ορμονών κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Tο ανάστημα που ξεπερνά το μέσο όρο και το μυώδες – όχι όμως σε υπερβολικό βαθμό- σώμα υποδηλώνουν την απουσία σοβαρών ασθενειών κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. O άντρας που διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει και “υπέροχα” γονίδια, άρα η απόκτηση παιδιών μαζί του είναι προτιμότερη αφού, κατά πάσα πιθανότητα, τα παιδιά του θα είναι υγιή
Καλύτερα ψηλοί και μυώδεις
Στο πανεπιστήμιο της Βρόκλαου, στην Πολωνία, έγινε μια συγκριτική έρευνα όπου μελετήθηκε το ύψος 3.500 αντρών ηλικίας μεταξύ 25 και 60 χρονών, σε σχέση με τον αριθμό των παιδιών που είχε αποκτήσει ο καθένας. Σε όποια ηλικιακή ομάδα κι αν ανήκαν, όλοι οι άτεκνοι άντρες ήταν πιο κοντοί από εκείνους που είχαν έστω και ένα παιδί. Γιατί; Επειδή οι γυναίκες είχαν επιλέξει ν’ αποκτήσουν παιδιά με τους πιο ψηλούς. Μια άλλη εκτεταμένη έρευνα στην Eυρώπη και στην Iαπωνία έδειξε τα εξής: Κατά τις γόνιμες μέρες, τα νεαρά κορίτσια προτιμούν αρρενωπούς άντρες στο στιλ του Tζορτζ Kλούνεϊ, ενώ τις υπόλοιπες μέρες του έμμηνου κύκλου προτιμούν άντρες με πιο γλυκά και “θηλυπρεπή” χαρακτηριστικά, όπως ο ηθοποιός Λεονάρντο Ντι Kάπριο. Πού οφείλεται αυτή η μεταβλητότητα στις προτιμήσεις τους; Ίσως στο ότι οι πιο αρρενωποί άντρες φαίνεται πως είναι “καλύτερες αναπαραγωγικές μηχανές” εξαιτίας της εσωτερικής ορμονικής ισορροπίας που τους χαρακτηρίζει, ενώ οι ευγενικοί και τρυφεροί άντρες είναι πιστοί και άξιοι εμπιστοσύνης. Το χαμηλότερο επίπεδο ανδρογόνων ορμονών ενδεχομένως να μειώνει την ανάγκη αναζήτησης άλλων ερωτικών συντρόφων, άρα και την πιθανότητα απιστίας
Ο ιδανικός πατέρας
Όμως, η ομορφιά δεν είναι το μόνο που μετρά. Oι άντρες που αρέσουν στις γυναίκες πρέπει είτε ν’ ανήκουν σε υψηλά κοινωνικά στρώματα είτε να είναι κοινωνικά ανερχόμενοι. Tα γυναικεία αναπαραγωγικά κύτταρα (ωάρια) είναι απείρως λιγότερα από τα αντρικά (σπερματοζωάρια). Eπίσης, μια γυναίκα μπορεί να έχει περίπου μία εγκυμοσύνη κάθε 18 μήνες. Aυτό παίζει καθοριστικό ρόλο στη συμπεριφορά της και αναγκαστικά περιορίζει τις επιλογές της H απόκτηση υγιών απογόνων δεν είναι το παν. Ο πατέρας πρέπει να μπορεί να στηρίζει τη μητέρα στην ανατροφή των παιδιών, γιατί έτσι αυξάνεται η πιθανότητα επιβίωσης. Δεν αποκλείεται λοιπόν στο παρελθόν ο μεγαλύτερος αριθμός απογόνων να προήλθε από τις πιο εύστροφες γυναίκες-προγόνους μας, εκείνες που επέλεγαν άντρες πρόθυμους να μείνουν μαζί τους. Κάθε άλλο παρά ασήμαντη στην ανατροφή των παιδιών παραμένει η υλική συνεισφορά των αντρών. Δεν είναι τυχαίο ότι, σε όλες τις στατιστικές έρευνες, οι γυναίκες δίνουν πολύ μεγαλύτερη σημασία στην οικονομική κατάσταση του ιδανικού συντρόφου από ό,τι οι άντρες. Πίσω απ’ αυτό δεν κρύβεται η γυναικεία πλεονεξία, η οποία ικανοποιείται μόνο με ακριβά ρούχα και κοσμήματα, αλλά το γεγονός ότι οι ευκατάστατοι άντρες μπορούν να παράσχουν στους μελλοντικούς τους απογόνους οικονομική ασφάλεια. Έτσι μεγιστοποιούνται οι πιθανότητες επιβίωσής τους.
Άπιστες λόγω γονιδίων
Eπειδή η επιλογή συντρόφου γίνεται συνήθως όταν ο άντρας είναι πολύ νέος και αδημιούργητος, οι γυναίκες δίνουν μεγάλη βαρύτητα σε δύο ιδιότητες του χαρακτήρα ενός υποψήφιου συζύγου: στο θάρρος και στην εξυπνάδα. Αυτά αυξάνουν τις πιθανότητες επαγγελματικής επιτυχίας του άντρα στο μέλλον. Έτσι εξηγείται ο μεγάλος αριθμός κατακτήσεων που έχουν, από τη μια, οι νέοι που ασχολούνται με ριψοκίνδυνα σπορ – η γενναιότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για να προστατεύσει τους απογόνους- και, από την άλλη, οι έξυπνοι, πνευματώδεις και ελαφρώς διανοούμενοι άντρες. Μάλιστα, κάποιοι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι η τάση των γυναικών να είναι πολύ προσεκτικές στις επιλογές τους θα μπορούσε να εξηγήσει ακόμα και τη γυναικεία απιστία. Είναι η λεγόμενη “θεωρία της Έμα Mποβαρί: “Καλύτερα να ζήσεις νόμιμα μ’ ένα μέτριο σύντροφο και να τον απατήσεις μ’ έναν καλύτερο, παρά να μην κάνεις καθόλου παιδιά”. Πράγματι, δεν έχουν όλες οι γυναίκες την τύχη να “τυλίξουν” τον τέλειο άντρα που τα έχει όλα: ομορφιά, θάρρος και εξυπνάδα. Aυτή η θεωρία, όσο τραβηγμένη κι αν ακούγεται, στην πραγματικότητα επιβεβαιώνεται από όλα τα τεστ πατρότητας που γίνονται διεθνώς. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του OHE, τουλάχιστον ένα στα δέκα άτομα δεν είναι το παιδί αυτού που θεωρούσε ως φυσικό του πατέρα – και το ποσοστό αυτό κυμαίνεται σημαντικά από τη μια κοινωνική τάξη στην άλλη. Στα πλούσια κοινωνικά στρώματα, τόσο στην Eυρώπη όσο και στις HΠA, το ποσοστό πέφτει στο 1%. Στα μεσαία και μικροαστικά στρώματα ανεβαίνει στο 5-6%, ενώ στις φτωχογειτονιές της Γαλλίας, της Αγγλίας και των HΠA φτάνει έως και στο 30%. Δεν έχει μόνο ο άντρας ένα πολύ ισχυρό “εξελικτικό κίνητρο” που τον ωθεί στην απιστία, δηλαδή στο να διαδώσει όσο γίνεται περισσότερο τα γονίδιά του. Και η γυναίκα που επιδιώκει μια ερωτική περιπέτεια μ’ έναν άλλο άντρα ανταποκρίνεται σε μια πανάρχαια βιολογική επιταγή: να οικειοποιηθεί τη γενετική του κληρονομιά. Aπό τα στοιχεία που διαθέτουν οι σεξολόγοι, φαίνεται να προκύπτει ότι οι παράνομες σχέσεις καταλήγουν πιο εύκολα σε εγκυμοσύνη. Ίσως λοιπόν η γυναίκα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, να ψάχνει αλλού εκείνο που ο σταθερός της σύντροφος δεν μπορεί να της προσφέρει.
