Κάνοντας τις προάλλες μία βόλτα με το αμάξι στην πόλη, εξεπλάγην από το γεγονός πως οι περισσότεροι από εμάς αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα της οικονομικής κατάστασης. Σε μαγαζιά που άλλοτε έσφυζαν από ζωή, οι ιδιοκτήτες τους τώρα μετράνε τους θαμώνες τους με τα δάχτυλα, καμιά φορά με εκείνα του ενός χεριού. Ακόμη έχει παρατηρηθεί το γεγονός πως επιστρατεύουν κάθε δυνατό θέλγητρο ώστε να προσελκύσουν πελάτες, όπως προσφορές σε ποτά, διοργάνωση διαφόρων events, μακρύς ο κατάλογος, μη σας κουράζω. Θες γιατί τελικά «λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν»; Θες γιατί οι θεριακλήδες Έλληνες αδυνατούν να βρουν ένα χώρο να απολαύσουν το ποτό ή τον καφέ τους συνοδεία τσιγάρου; Η αιτία μπορεί να είναι οποιαδήποτε.

Έλα, όμως, που ο Έλληνας έχει στο αίμα του τη διασκέδαση και δε μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή! Έτσι, λοιπόν, μπορεί τα μπαράκια και τα εστιατόρια πλέον να θυμίζουν… αξιοθέατα, αλλά είναι πολύ εκείνοι που ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες των σπιτιών τους για να υποδεχτούν φίλους και – γιατί όχι; – να περάσουν καλύτερα απ’όσο αν αποφάσιζαν να βρεθούν σε ουδέτερο terraine!

Η συνταγή απλή: οι οικοδεσπότες προμηθεύονται ποτά και συνοδευτικά – από τσιπς και ξηρούς καρπούς μέχρι υλικά για να μεγαλουργήσουν στην κουζίνα τους – και προετοιμάζουν τον προσωπικό τους χώρο καταλλήλως ώστε οι φίλοι τους να απολαύσουν όσο περισσότερο γίνεται τη βραδιά.

  • Ας βάλουμε, λοιπόν στο μικροσκόπιο αυτή τη νέα «μόδα»…

  • Κατ’αρχήν ας ασχοληθούμε με το ζήτημα «ποτά – συνοδευτικά – φαγητά».

Μπορεί τα μπαράκια να έχουν μία πλήρως εξοπλισμένη κάβα, αλλά κι οι οικοδεσπότες δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν, καθώς με ένα μικρό σχετικά κόστος μπορούν να παρέχουν εξίσου αρκετές επιλογές στους καλεσμένους τους. Όσο να πεις, άλλο η Havana που θα πάρεις από την κάβα κι άλλο εκείνη που θα χρυσοπληρώσεις το ίδιο ακριβώς μπουκάλι. Για να μη θίξουμε το γεγονός πως ξέρεις πως θα πιεις το ποτό σου χωρίς το φόβο αντί γι’αυτό να πιεις… πετρέλαιο! Επίσης στο σπίτι του φίλου σου δεν κινδυνεύεις από τροφική δηλητηρίαση, αφού η παρασκευή των φαγητών γίνεται πραγματικά «με αγνά και φρέσκα υλικά», ενώ και οι ξηροί καρποί δε θα είναι απομεινάρια παλαιών εποχών.

Σας έχει τύχει ποτέ σε εστιατόριο ή σε μπαρ να σηκώνεστε κάθε τρεις και λίγο από τη θέση σας επειδή από το διπλανό τραπέζι δε μπορούν απλά να κάτσουν ήσυχοι ένα λεπτό; Είτε γιατί οι «γοργόνες» της διπλανής παρέας πάνε δυο-δυο σαν τους Χιώτες στην τουαλέτα, είτε γιατί κάποιος πρέπει να βγει – τρέχοντας, βιάζονται κιόλας! – για να μιλήσει στο κινητό; Κι ας θυμηθούμε και την καπνοαπαγόρευση, όπου οι καπνιστές πρέπει να βγούνε έξω προκειμένου να μην τους πέσει η «καμπάνα». Στο σπίτι ενός φίλου, όσο μικρό κι αν είναι, δεν έχεις το άγχος να πρέπει να κοιτάς με λαχτάρα την καρέκλα σου ή να κάνεις ακροβατικά για να περάσεις και να κινηθείς σε κάποιον άλλο χώρο του σπιτιού. Όσο για τους θεριακλήδες, ε, όσο να είναι, ακόμη κι αν σε κάποια σπίτια η δυνατότητα του να ανάψεις έτσι απλά το τσιγάρο είναι περιορισμένη, θα υπάρχει ένα μικρό «καπνιστήριο» ώστε και να μην ενοχλείς τους μη καπνιστές και να είσαι σ’επαφή με την παρέα και να μη νιώθεις σαν απόβλητο της κοινωνίας!

Δεν ξέρω για σας, αλλά αυτό που με χαλάει όταν βγαίνω έξω είναι πως την επόμενη μέρα η φωνή μου συναγωνίζεται εκείνη του νταλικέρη, μόνο και μόνο επειδή έπρεπε η δύναμη του λαρυγγιού μου να ξεπεράσει τα ντεσιμπέλ των ηχείων προκειμένου να πω δυο κουβέντες στο διπλανό μου. Καλά, για τον απέναντι δεν το συζητάω. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η νοηματική αποδεικνύεται σωτήρια! Στην εναλλακτική λύση που αναλύουμε, η μουσική παίζει σε νορμάλ ένταση, προκειμένου να μπορείς να ανταλλάξεις δυο λέξεις. Στην τελική… γι’αυτό δε θέλουμε να βρισκόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους; Για να πούμε άνετα τα νέα μας και για να «χαζολογήσουμε» γενικότερα;

Συχνά τυχαίνει να μη βρισκόμαστε όλοι στον τόπο συνάντησης την προσυμφωνημένη ώρα. Πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο του απρόοπτου, ενώ άλλοι, ε, δεν είναι κι Εγγλέζοι! Στο μπαρ υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ο/η σερβιτόρος/α να καθυστερήσει να σε εξυπηρετήσει γιατί «δε σε είδε που μπήκες». Μόλις, όμως περάσεις το κατώφλι του σπιτιού του φίλου σου, πέραν του ότι θα σε περιμένει μια πραγματικά ζεστή υποδοχή, θα απολαύσεις λίαν συντόμως το ποτό σου.

  • Για όσους θέλουν να οργανώσουν κινηματογραφική βραδιά στο σπίτι ισχύει ό,τι θα ίσχυε αν η παρέα αποφάσιζε να πάει στο σινεμά, καθώς η επιλογή της ταινίας θα πρέπει να καλύπτει τα γούστα όλων.

Όπως και να’χει, δε μπορεί ο fan των ταινιών δράσης να καταπιεστεί να δει μία ρομαντική κομεντί ή την τελευταία ταινία του Αγγελόπουλου! Άσε που στο σπίτι δεν έχεις το κεφάλι του μπροστινού σου να σ’εμποδίζει, ενώ μπορείς να κάνεις και τις «παρατηρήσεις» σου για την ταινία χωρίς να ακούς κάθε τρεις και λίγο «σσσσσσσσσς» από τις διπλανές θέσεις. Αρκεί, βέβαια, για το τελευταίο να υπάρχει το μέτρο, γιατί για κάποιους ο συνεχής σχολιασμός δεν παύει να καταντάει από ένα σημείο κι ύστερα εκνευριστικός.

  • Τέλος πάμε στο θέμα «κόστος».

Συνήθως ο οικοδεσπότης υπολογίζει πως θα ξοδέψει το «κάτι παραπάνω» προκειμένου οι φίλοι του να απολαύσουν τη βραδιά. Το θετικό, όμως είναι πως ο τόπος συνάντησης αλλάζει κάθε φορά, έτσι συνήθως κανείς δε νιώθει «ριγμένος». Φυσικά υπάρχουν κι οι περιπτώσεις όπου όλοι συνεννοούνται μεταξύ τους ώστε να συνεισφέρουν εξίσου στην οργάνωση της βραδιάς. Κάποιος μπορεί να μαγειρέψει «κάτι ακόμα», άλλος να φέρει επιδόρπιο ή ακόμη και να συνεισφέρουν στην οικιακή «κάβα».

Το μόνο ίσως «αρνητικό» είναι η λήξη της βραδιάς, όπου ο οικοδεσπότης θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα πιάτα και τα ποτήρια που θα πρέπει να τακτοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν. Και το γράφω εντός εισαγωγικών, γιατί σίγουρα κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει, τουλάχιστον ως ελάχιστο «ευχαριστώ» για την προσπάθειά σου να κάνεις τη βραδιά ευχάριστη. Παρ’όλα αυτά, η νέα αυτή τάση της διασκέδασης έχει πολλά πλεονεκτήματα και προσφέρει πολύ καλές προοπτικές ώστε να χαρεί κάποιος περισσότερο τους φίλους του.

http://www.fave.gr/?p=2991