μα την καρδία μου δεν τραυμάτισες.
Ήρθες εχτές, νόμιζες πλήγωσες,
μα την ψυχή μου ούτε καν άγγιξες.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.
Ήρθες εχτές, νόμιζες μάτωσες,
μα την καρδιά μου δεν τραυμάτισες.
Ήρθες εχτές, νόμιζες σκότωσες,
μα την ψυχή μου ούτε καν άγγιξες.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά
είναι κάποιες στιγμές που απ’ όλα απέχω.
Είναι κάποιες βραδιές που τα πάντα μου φταίνε,
είναι κάποιες στιγμές που τα δάκρυα καίνε,
όμως εσύ, δεν είσαι εδώ.
Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
Είναι κάποιες βραδιές που δεν ξέρω τι έχω,
είναι κάποιες στιγμές που απορώ πως αντέχω.
Είναι κάποιες βραδιές που τα πάντα μου φταίνε,
είναι κάποιες στιγμές που όσα ζήσαμε κλαίνε,
κι όμως εσύ, δεν είσαι εδώ.
Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
Αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
ζητώ φιλί από το κύμα σου
που προχειρά με ξέρασε,
κι αν θες προσπέρασε
τη μυρωδιά μου απ’ το αλκοόλ και κέρασε,
λίγη ζωή σε μια καρδιά αληθινή…
Σαν σπασμένο παιχνίδι,
και να με παίξεις περιμένω αν θες μπορείς,
και να γελάσεις που κυλιέμαι μπρος τα πόδια σου,
μεθυσμένο συντρίμι,
και σαν αγρίμι να χυμήξεις προσπαθείς,
στα αισθήματά μου που ‘πες το ποτό πως γέννησε…
Άλλη μια ευκαιρία,
δώστε λίγη αγάπη στον φτωχό, καλέ κυρία,
πάω να σ’ αγκαλιάσω και τραβιέσαι,
θέλεις και τα κάνεις ή χαλιέσαι;
Άλλη μια ευκαιρία,
δώστε λίγη αγάπη στον φτωχό, καλέ κυρία,
νιώθω απ’ την ματιά σου πως αγχώθηκες,
νιώθω απ’ τον σφυγμό σου σ’ άλλον δόθηκες…
ό,τι κι αν ζήταγε στη γη όλα της τα παρείχα
Εγώ όσα της έλειπαν καψούρα και αλητεία
μα ούτε αυτά την κάλυψαν την έκανε η .. κυρία..
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε
Σημάδια έβρισκα επάνω της κι απλώς το προσπερνούσα
τόσο πολύ την ήθελα τόσο την αγαπούσα
Σ’ εσένα πάντα γύριζε σε ζήλευα να ξέρεις
που να `ξερα ότι και εσύ το ίδιο υποφέρεις..
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε
σε νέους έρωτες κι εγώ θα προχωρήσω,
δεν κάνω πίσω κι άμα ξαναδυσκολευτώ,
σήμερα βράδυ την σκιά σου θα μεθύσω.
Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ,
σ’ άλλες αγάπες τα φιλιά μου θα χαρίσω,
δεν κάνω πίσω κι άμα μου λείπεις και πονώ,
μια που σου μοιάζει εγώ θα βρω και θα αγαπήσω.
Στο `χα πει πως η αγάπη πονάει,
στο τέλος θα δεις μια ψυχή τυραννάει,
μην ψάχνεις να βρεις μ’ άλλα χείλη
δεν σβήνεται ο πόνος καρδιά μου.
Στο `χα πει πως θα έρθει μια μέρα
για σένα η στιγμή,που θα ψάχνεις
να βρεις σαν τρελή Παντελή
κι όσο αργείς τόσο ακόμη
θα φεύγεις μακριά μου.
Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ,
σε νέους έρωτες κι εγώ θα προχωρήσω,
δεν κάνω πίσω κι άμα ξαναδυσκολευτώ,
σήμερα βράδυ την σκιά σου θα μεθύσω.
Στο `χα πει πως η αγάπη πονάει,
στο τέλος θα δεις μια ψυχή τυραννάει,
μην ψάχνεις να βρεις μ’ άλλα χείλη
δεν σβήνεται ο πόνος καρδιά μου.
Στο `χα πει πως θα έρθει μια μέρα
για σένα η στιγμή,που θα ψάχνεις
να βρεις σαν τρελή Παντελή
κι όσο αργείς τόσο ακόμη
θα φεύγεις μακριά μου.
Δε σε συγχωρώ.
μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του
μα σε ρωτάω, αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του;
Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο
αντικειμενικά σ’ το λέω
και άσ’ τις φίλες σου να λένε το αντίθετο
ξέρεις μάτια μου πού μένω
και όσο δίνεσαι θα περιμένω
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό.
Μπορεί να καίγεσαι και στη δική του τη ματιά
μπορεί να έχει χιούμορ και άλλα τόσα περιττά
μπορεί να νιώθεις σαν παιδί όταν ξυπνάς μαζί του
μα σε ρωτάω, αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του;
Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο
αντικειμενικά σ’ το λέω
και άσ’ τις φίλες σου να λένε το αντίθετο
ξέρεις μάτια μου πού μένω
και όσο δίνεσαι θα περιμένω
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό.
Δεκατέσσερα είχα τα μάτια μου μην τύχει και σε δω
Έφυγες κι έκλεψες μαζί τα πρωινά μας
Και τώρα μόνος μου ξυπνώ
Πίστεψα ότι ήσουν διαφορετική
Το σώμα αχρήστεψα απ’ το ποτό και στα χαμένα τριγυρνώ
Κι όταν θα σου τηλεφωνήσω θα το σηκώνεις για να ζω
Με την ανάσα σου και το τραγούδι αυτό..
Δεύτερη φορά γυρνώ να σε κερδίσω
Δεύτερη φορά να πείσω τον θιγμένο εγωισμό
Ότι μ’ αγάπησες για μια στιγμή και πίσω
Τώρα συνήθισα και θέλω να μεθύσω
Πίστεψα ότι ήσουν διαφορετική
Το σώμα αχρήστεψα απ’ το ποτό και στα χαμένα τριγυρνώ
Κι όταν θα σου τηλεφωνήσω θα το σηκώνεις για να ζω
Με την ανάσα σου και το τραγούδι αυτό..
Δεύτερη φορά γυρνώ να σε κερδίσω
Δεύτερη φορά να πείσω τον θιγμένο εγωισμό
Ότι μ’ αγάπησες για μια στιγμή και πίσω
Τώρα συνήθισα και θέλω να μεθύσω
Στον έρωτά μας πάλι δε θα επενδύσω..
Σ’ άλλα φεγγάρια ζήσω
Μη σκοτεινιάσεις τις ματιές που άφηνες μέχρι χθες
Πρωτού να σε φιλήσω
Συγχώρα με που δεν μπορώ να εξηγήσω
Τις βραδιές που μπροστά σου έκλαψα
Το δάκρυ μου έκανα ποτό μήπως μεθύσω
Ενοχές που στα στήθη μου έκρυψα
Μη λησμονήσεις αγκαλιές, και πίστεψέ με δε φταις
Που φεύγω στο σκοτάδι
Μην τρέξεις πίσω μου και κλαις, άσε στις νύχτες μου αν θες
Ένα κρυφό σου χάδι
Συγχώρα με που δεν μπορώ να φτερουγίσω
Στις σπηλιές που, ψυχή μου, κλείστηκα
Τυφλός, μα έψαχνα κερί, μήπως γελάσω την αλήθεια
Μα απελπίστηκα
Έγινα σκιά να ‘ρχομαι τα βράδια στη ζωή σου
Να γλιστρώ σαν άστρο στο κορμί σου, χάνομαι ξανά
Έγινε σκιά κάτω απ’ το δικό σου το σεντόνι
Το φιλί μου όμως ξημερώνει σ’ άλλη αγκαλιά
πως θες να ζήσω μακριά σου πες
για δεν μόνος μου τα πίνα εχθές
φωτιές ανάβεις στο μυαλό με καις
δε θέλω να γυρίσω
Γιατί να σ’ αγαπάω ποιο πολύ όταν μακριά μου είσαι
γιατί να θέλω πάλι το φιλί όταν απλά το χάνω
γιατί όταν νιώθω ελεύθερος νομίζω ότι θα πεθάνω
γιατί όταν δεν ξέρω που γυρνάς Θεός μου είσαι
Για δες μόνος μου τα πίνα εχθές
πως θες να ζήσω μακριά σου πες
για δεν μόνος μου τα πίνα εχθές
πληγές ανοίγεις στο κορμί με καις
και δεν μπορώ να ζήσω
Γιατί να σ’ αγαπάω ποιο πολύ όταν μακριά μου είσαι
γιατί να θέλω πάλι το φιλί όταν απλά το χάνω
γιατί όταν νιώθω ελεύθερος νομίζω ότι θα πεθάνω
γιατί όταν δεν ξέρω που γυρνάς Θεός μου είσαι
Σώμα μουδιασμένο, ίσως ήσουν η μία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να με κάνεις ν’ ανασαίνω
Όχι να πεθαίνω…
Αμηχανία
Πάθος σκονισμένο, ίσως ήσουν κυρία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να είχες βάλει ένα φρένο
Στα λόγια σου επιμένω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Κοντά σου υποφέρω
Και σπάω το αστέρι που είχα τάξει να σου φέρω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Και θα τα καταφέρω
Είμαι σίγουρος το ξέρω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη πιστέψεις
Μιλάει το ποτό
Στ’ ακουστικό προσμένω…
Αδυναμία
Στόμα μουδιασμένο, ίσως ήσουν η μία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να με κάνεις ν’ ανασαίνω
Και όχι να πεθαίνω…
Αμηχανία
Λάθος σκονισμένο, ίσως ήσουν κυρία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να είχες βάλει ένα φρένο
Στα λόγια σου επιμένω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Κοντά σου υποφέρω
Και σπάω το αστέρι που είχα τάξει να σου φέρω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Και θα τα καταφέρω
Είμαι σίγουρος το ξέρω…
Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη πιστέψεις
Μιλάει το ποτό
Στ’ ακουστικό προσμένω…
μ’ ένα άγγιγμα μιμήθηκες
ό,τι είχα ονειρευτεί.
Λυπάμαι δεν κατάφερες,
να καταλάβεις,σβήνεις,καις,
για τι ήσουν ικανή.
Κάνε τα πάντα απόψε,
βρες τρόπο κι έλα δώσε χαμόγελο ζωής ή
τσάκισε και κόψε,
πως με έκανες απόψε δεν θα `θελα να δεις.
Κάνε τα πάντα απόψε,
βρες τρόπο κι έλα δώσε χαμόγελο ζωής ή
τσάκισε και κόψε,
πως με έκανες απόψε δεν θα `θελα να δεις.
Μία ματιά αρνήθηκες,
ένα άγγιγμα φοβήθηκες,
και χάθηκες δειλή.
Ένα τραγούδι έμεινε,
μα αν θέλεις πες το κι έγινε
στιγμή αλήθινη.
Κάνε τα πάντα απόψε,
βρες τρόπο κι έλα δώσε χαμόγελο ζωής ή
τσάκισε και κόψε,
πως με έκανες απόψε δεν θα `θελα να δεις.
Κάνε τα πάντα απόψε,
βρες τρόπο κι έλα δώσε χαμόγελο ζωής ή
τσάκισε και κόψε,
πως με έκανες απόψε δεν θα `θελα να δεις.
Ένα τραγούδι έμεινε,
μα αν θέλεις πες το κι έγινε
στιγμή αλήθινη.
μήπως μπορέσω να ξεχάσω
τη βραδιά που μου πες το αντίο.
Θα `θελα εμάς τους δύο σε ένα δειλινό
για να σου πω.
Μωρό μου κόψε με στα δυο,πεθαίνω
κράτα το μισό,σε θέλω
μόνος μου κι αυτό το βράδυ
πάω να τρελαθώ και κλαίω.
Στείλε μου ένα σημάδι
να `ρθω να σε βρω
ή πάλι κόψε με στα δυο
να μην προλάβω να σου πω
σε θέλω, πεθαίνω.
Άλλο ένα βράδυ μόνος βγαίνω για ποτό,
μήπως μπορέσω να ξεχάσω
τη στιγμή που μου `πες το αντίο.
Θα `θελα εμάς τους δύο σε ένα δειλινό
για να σου πω.
Μωρό μου κόψε με στα δυο,πεθαίνω
κράτα το μισό,σε θέλω
μόνος μου κι αυτό το βράδυ
πάω να τρελαθώ και κλαίω.
Στείλε μου ένα σημάδι
να `ρθω να σε βρω
ή πάλι κόψε με στα δυο
να μην προλάβω να σου πω
σε θέλω, πεθαίνω.
πεθαίνω…
στα παραμύθια μ’ άρεσε που ήταν όμορφα στο τέλος.
Μα τελευταία φοβάμαι,φοβάμαι,
το παραμύθι σου τέλειωσε πάμε.
Μα τελευταία φοβάμαι, φοβάμαι,
για το δικό μας το τέλος λυπάμαι.
Λίγο χρόνο ζήτησες, δυο μήνες μόνο άντεξες,
γι’ αυτό κι εγώ αγάπη μου, γυρνώ και πίνω θάλασσες.
Λίγο χρόνο ζήτησες, δυο μήνες μόνο μ’ άντεξες,
γι’ αυτό κι εγώ αγάπη μου, γυρνώ και πίνω θάλασσες.
Λίγο χρόνο, λίγο χρόνο, λίγο χρόνο για σένα μόνο
λίγο χρόνο, λίγο χρόνο, λίγο χρόνο.
Από μικρό παιδί μου άρεσαν πολύ τα παραμύθια,
στα παραμύθια μ’ άρεσε που ήταν όμορφα στο τέλος.
Μα τελευταία φοβάμαι, φοβάμαι,
το παραμύθι σου τέλειωσε πάμε.
Μα τελευταία φοβάμαι, φοβάμαι,
για το δικό μας το τέλος λυπάμαι.
Λίγο χρόνο ζήτησες, δυο μήνες μόνο άντεξες,
γι’ αυτό κι εγώ αγάπη μου,γυρνώ και πίνω θάλασσες.
Λίγο χρόνο ζήτησες, δυο μήνες μόνο άντεξες,
γι’ αυτό κι εγώ αγάπη μου, γυρνώ και πίνω θάλασσες.
Λίγο χρόνο, λίγο χρόνο, λίγο χρόνο για σένα μόνο
Και απορώ πόση αξία σου `χα.
Παύω πλέον να σε σκέφτομαι, το λέω και ντρέπομαι
Και όσα ακούμπησες πετάω ρούχα
Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω…
Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..
Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δεν σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω…
Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω…
Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε,
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..
Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δε σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω…
μηνύματα να στέλνεις,κάπου αλλού.
Κι ούτε που πίστεψες πως μου έλειψες
κι αδιάφορα απάντησες «εύκολα λόγια μην μου λες,δεν θέλω άλλες πληγές»
κι ούτε που πίστεψες πως το τραγούδι αυτό μιλάει σε σένα,
δεν μπορώ χωρίς τα μάτια σου να ζω.
Μα να θυμάσαι πως ποτέ δεν το μετάνιωσα
και μια στιγμή μας πάγωσα
εκείνη που τα χείλη σου μου λέγανε
πως άργησα και κάποιον άλλο αγάπησες
μα σκέψου πως γονάτησες,άντρα που ξέρει
να αγαπαει,να συγχωράει,μα στο τελος να ποναει.
Δε μ’ απασχολούσε τίποτ’ άλλο στον κόσμο
Χανόσουν στην αγκαλιά μου, κάναμε έρωτα
Και κοιμήθηκες στο στήθος, όλα τέλεια
Κι ήρθες απόψε να με συγκρίνεις
Με ποιον καρδούλα μου, μ’ εκείνον που δεν μπόρεσες
Κι ήρθες απόψε να μ’ ανακρίνεις
Και την καρδούλα μου στα πόδια σου τη φόρεσες
Παρ’ τον τηλέφωνο και πες του με συγχώρησες
Παρ’ τον τηλέφωνο μπροστά μου, μόλις χώρισες
Μόλις χώρισες
Ήρθες απόψε να με συγκρίνεις
Με ποιον, καρδούλα μου, μ’ εκείνον που δεν μπόρεσες
Κι ήρθες απόψε να μ’ ανακρίνεις
Και την καρδούλα μου στα πόδια σου τη φόρεσες
Παρ’ τον τηλέφωνο και πες του με συγχώρησες
Παρ’ τον τηλέφωνο μπροστά μου, μόλις χώρισες
Μόλις χώρισες
ποτέ να μην ρωτήσεις τι αισθάνθηκα.
Στα μαγικά μας βράδυα,
πάλι στάθηκα,
στο βλέμμα σου τρελάθηκα.
Ξεφύλλισα αναμνήσεις,
ποτέ να μην γυρίσεις,μην με σκέφτεσαι.
Μα αν θες τα ονειρά μου,
να επισκέπτεσαι,
ξημέρωμα να χάνεσαι.
Να `σαι καλά εκεί που είσαι
θα προσεύχομαι τα βράδια,
να `σαι καλα μα να θυμάσαι τις στιγμές,
που με στα μάτια με κοιτούσες
και ψυθίριζες θα σ’ αγαπω για πάντα,
τα λες τώρα σε άλλες αγκαλιές.
Ξετύλλιξα τις σκέψεις
ποτέ δεν θα πιστέψεις πόσα πέρασα.
Τραγούδια που σε σένα αφιέρωσα,
ποτέ δεν σε ξεπέρασα.
Να `σαι καλά εκεί που είσαι
θα προσεύχομαι τα βράδια,
να `σαι καλα μα να θυμάσαι τις στιγμές,
που με στα μάτια με κοιτούσες
και ψυθίριζες θα σ’ αγαπω για πάντα,
τα λες τώρα σε άλλες αγκαλιές.
Να `σαι καλά εκεί που είσαι
θα προσεύχομαι τα βράδια,
να `σαι καλα μα να θυμάσαι τις στιγμές,
που με στα μάτια με κοιτούσες
και ψυθίριζες θα σ’ αγαπω για πάντα,
τα λες τώρα σε άλλες αγκαλιές.
ως στην πόρτα του σπιτιού σου δυστυχώς.
Παραφέρθηκα, πάλι φέρθηκα,
σαν μικρό παιδί και νιώθω μοναχός.
Ευτυχώς, ευτυχώς, που έχω εσένα και ξεκλέβω
λίγες ώρες για να `ρθω από το σπίτι σου.
Δυστυχώς, δυστυχώς, μου `χει λείψει
που με έλεγες αλήτη σου.
Παρασύρθηκα, πάλι σύρθηκα,
μες στις φλέβες μου κυλάει το ποτό.
Παραφέρθηκα, πάλι έγινα,
επιπόλαιο παιδί πες με γι’ αυτό.
Ευτυχώς, ευτυχώς, που έχω εσένα και ξεκλέβω
λίγες ώρες για να `ρθω από το σπίτι σου.
Δυστυχώς, δυστυχώς, μου `χει λείψει
που με έλεγες αλήτη σου.
ποιο φιλί απ’ τα δυο εγώ θα διάλεγα,
τον χρόνο αν μπορούσα να γυρίσω,
να ξανανιώσω πάνω στα δυο χείλη και να πέθαινα.
Κάθισα και σκέφτηκα
ποιο φιλί απ’ τα δυο εγώ θα διάλεγα,
το πρώτο που μου έδωσες στα χείλη
ή τ’ άλλο που την φλόγα σαν καντήλι,
μου την έσβησες εσύ.
Δυστυχώς το δεύτερο διαλέγω ο τρελός,
εκείνο που τα μάτια σου σαν φως,
φυλάκισαν εμένα και πονάω.
Δυστυχώς το όνειρο μου έγινε καπνός,
αιχμάλωτος σου είμαι, μα ευτυχώς,
μέσα στα δυο σου μάτια τριγυρνάω.
Κάθισα και σκέφτηκα
ποιο φιλί απ’ τα δυο εγώ θα διάλεγα,
τον χρόνο αν μπορούσα να γυρίσω,
να ξανανιώσω πάνω στα δυο χείλη και να πέθαινα.
Κάθισα και σκέφτηκα
ποιο φιλί απ’ τα δυο εγώ θα διάλεγα,
τυχαία γνωριστήκαμε θυμάμαι
και σαν κάποιον τυχαίο με διαγράφεις
ξαφνικά απ’ την ζωή σου.
Δυστυχώς το δεύτερο διαλέγω ο τρελός,
εκείνο που τα μάτια σου σαν φως,
φυλάκισαν εμένα και πονάω.
Δυστυχώς το όνειρο μου έγινε καπνός,
αιχμάλωτος σου είμαι, μα ευτυχώς,
μέσα στα δυο σου μάτια τριγυρνάω.
Απαγορεύεται η ακρόαση σ’ αυτές που δεν αγάπησαν
Πήγα στο μέρος που τα βράδια μας αράζαμε
Την παιδική χαρά, μαθαίνω, την γκρεμίσαμε
Και το παγκάκι που τα όνειρα χαράζανε
Ξερίζωσαν και οίκο ανοχής ανοίξανε
Έτσι εξηγείται που η καρδιά σου σ’ άλλον αφηγείται
Τόσους μήνες κι η ψυχή σου σ’ αλλον σώμα έδινε
Έτσι εξηγείται που η μορφή σου πάλι αγνοείται
Και η δική μου η ζωή μπουρδέλο έγινε
Απαγορεύεται η ακρόαση σ’ εκείνες που δεν άντεξαν
Απαγορεύεται η ακρόαση σ’ εκείνες που με μάτωσαν
Πήγα στο μέρος που τα βράδια μας αράζαμε
Την παιδική χαρά, μαθαίνω, την γκρεμίσανε
Και το παγκάκι που τα όνειρα χαράζαμε
Ξερίζωσαν και οίκο ανοχής ανοίξανε
Έτσι εξηγείται που η καρδιά σου σ’ άλλον αφηγείται
Τόσους μήνες κι η ψυχή σου σ’ αλλον σώμα έδινε
Έτσι εξηγείται που η μορφή σου πάλι αγνοείται
Και η δική μου η ζωή μπουρδέλο έγινε
όσο εγώ κι εσύ τα βράδια που περάσαμε μας καίνε
πες στον άλλον και να πάει να γαμηθεί
γιατί ποτέ του δε θα δει δυο μάτια αντρικά να κλαίνε
Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς
πάμε στοίχημα, μακριά μου δεν μπορείς
κι αν ρωτάς εγώ, καρδούλα μου, πώς τα περνάω
Δεν μπορώ να κοιμηθώ, αν δε νιώθω τ’ άρωμά σου
δεν μπορώ να κοιμηθώ, όσο δε χτυπάει στο στήθος μου τρελά η καρδιά σου
Έρχομαι με φόρα, πες του έληξε το θέμα σας
και γύρισε στον άντρα σου, να πάρει σάρκα τ’ όνειρό μας
έρχομαι με φόρα, πες του έκλεισε το σπίτι σας
γέμισε βαλίτσες κι έλα, άδειασέ τες στο δικό μας..
Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς
πάμε στοίχημα, μακριά μου δεν μπορείς
κι αν ρωτάς εγώ, καρδούλα μου, πώς τα περνάω
Δεν μπορώ να κοιμηθώ, δε νιώθω τ’ άρωμά σου
δεν μπορώ να κοιμηθώ, όσο δε χτυπάει στο στήθος μου τρελά η καρδιά σου
Δε θα σου δακρύσω, κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε
Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από που ν’ αρχίσω, μέθυσε το σώμα μου όσο ποτέ
Δε θα σου δακρύσω, χάνομαι στα χέρια σου, άντρα δειλέ
Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από πού ν’ αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ…
Κλειστό από μπαταρία το κινητό
Ίσα που αναπνέω, ούτε που θυμάμαι
Κι έξω από το σπίτι σου κοιμάμαι
Και τι να δω, και τι να δω
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε που θέλω να σας δω
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό..
Καρδιά μου, ράγισα, τι κάνω εδώ
Ίσα που αναπνέω, ούτε που θυμάμαι
Κι έξω από το σπίτι σου κοιμάμαι
Τι κάνω εδώ, τι κάνω εδώ
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε που θέλω να σας δω
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε κ θέλω να σας δω
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό.
και πίστεψέ με θα εκπλαγείς
αν δεις τι θα `κανα εγώ για σένα
Προκάλεσέ με αν μπορείς
μην το φοβάσαι, να χαρείς
και τα υπόλοιπα ασ’ τα σ’ εμένα
και τα υπόλοιπα ασ’ τα σ’ εμένα
Και θα φροντίσω πάντα να χαμογελάς
δάκρυα χαράς μόνο θ’ αφήσω να κυλήσουνε ξανά
σ’ αυτά τα μάτια και θα σβήσω κάθε ανάμνηση παλιά
μα τίποτα δε θα ζητήσω.
τώρα σου το γράφω και με πένα,
θάλασσα,ιδρώτα και αέρα,
θα γεύεσαι με μενα αα,αα.
Τι κι αν δεν το πίστεψες καρδιά μου,
τώρα σε έχω ολόκληρη μπροστά μου,
όλα σου τα θέλω και τα πρέπει
τα έκανα δικά μου ουου,ουου.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
κρυμμένα μυστικά,
να ζω μες στο κορμί σου κι ανασαίνω.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
σ’ αγγίζω δυνατά
και ό,τι κι αν συμβεί δεν δραπετεύω.x2
Το πρώτο μας φιλί δεν σε τρομάζει,
το πρώτο μας φιλί και αναπνέω.
Τώρα πιά καθόλου δεν σε νοιάζει,
το θες και σ’ ανεβάζει ειει,ειει.
Στο `χα πει από την πρώτη μέρα,
τώρα σου το γράφω και με πένα,
θάλασσα,ιδρώτα και αέρα,
θα γεύεσαι με μενα αα,αα.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
κρυμμένα μυστικά,
να ζω μες στο κορμί σου κι ανασαίνω.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
σ’ αγγίζω δυνατά
και ό,τι κι αν συμβεί δεν δραπετεύω.x2
Βράδια πέρασα στη ζάλη,
βράδια που `ψαχνα εσένα.
Τα βράδια μας μες στο ποτό μου,
τώρα έχασα τα φρένα.
Έρχεσαι στην αγκαλιά μου,
κάθε μέρα πιο κοντά μου,
μέθυσες απ’ τα φιλιά μου
κι είμαστε μαζί.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
κρυμμένα μυστικά,
να ζω μες στο κορμί σου κι ανασαίνω.
Πυρκαγιά,τα μάτια σου φωτιά,
σ’ αγγίζω δυνατά
και ό,τι κι αν συμβεί δεν δραπετεύω.
που δεν αφήσαμε να γίνει φυλακή.
Πως ξεγελάσαμε,πως θυσιάσαμε μυαλό και λογική.
Με ένα τραγούδι ταξιδεύω στην στιγμή,
στην αγκαλιά σου και κουρνιάζω σαν παιδί.
Πόσο απρόσμενο,τόσο περίεργο τα πρώτο μας μαζί.
Σαγηνευτική απάτη όπως θυμάμαι εσύ συστήθηκες,
μα αντί να σβήσεις τις ματιές που λίγη δώσανε ζωή,
έρωτας ίδιος ντύθηκες με εκείνον που ειχα ονειρευτεί και δάκρυ κύλησες.
Σαγηνευτική απάτη όπως θυμάμαι εσύ συστήθηκες,
μα αντί να σβήσεις τις ματιές που λίγη δώσανε ζωή,
έρωτας ίδιος ντύθηκες με εκείνον που ειχα ονειρευτεί και δάκρυ κύλησες.
Σε ένα λαβύρινθο βρεθήκαμε κι οι δυό,
που σ’ αδιέξοδο μας στέλνει ή γκρεμό
κι όμως στο υπόσχομαι,στην αγκαλιά μου θα σε βρει το βράδυ αυτό.
Σαγηνευτική απάτη όπως θυμάμαι εσύ συστήθηκες,
μα αντί να σβήσεις τις ματιές που λίγη δώσανε ζωή,
έρωτας ίδιος ντύθηκες με εκείνον που ειχα ονειρευτεί και δάκρυ κύλησες.
Σαγηνευτική απάτη όπως θυμάμαι εσύ συστήθηκες,
μα αντί να σβήσεις τις ματιές που λίγη δώσανε ζωή,
έρωτας ίδιος ντύθηκες με εκείνον που ειχα ονειρευτεί και δάκρυ κύλησες και μέθυσες φιλί.
Πώς το κορμί σου με άλλον μοιράστηκες;
Πώς ξεκινάς μια καινούρια ζωή;..
Σε παραδέχομαι,
το ‘πες και το ‘κανες, ψυχή μου.
Μόνος βρέχομαι
έξω απ’ το σπίτι σου.
Χαίρομαι που δεν έχεις πληγωθεί…
Σε παραδέχομαι,
απέδειξες πως είσαι δυνατή.
Το δέχομαι,
μα λάθος έκανες.
Ο δυνατός είναι αυτός που ακόμα προσπαθεί…
Πώς το μυαλό σου με άλλον μαγεύτηκε;
Πώς το φιλί σου τα χείλη του γεύτηκε;
Πώς ξεκινάς μια καινούρια ζωή;
μαζί σου όνειρα θα κάνω,θα κάνω όνειρα τρελά.
Σ’ έχουν δει,με άλλον να γυρνάς τα βράδια,
φιλιά απρόσμενα και χάδια και στη δική του αγκαλιά.
Διάβασαν τα χείλη σου,μου είπαν
κι απ’ το στόμα σου δυό λέξεις βγήκαν.
Σου `γινε το σ’ αγαπω συνήθεια
κι άσε με να ζω σε παραμύθια με την σκιά σου.
Σου `γινε το σ’ αγαπω συνήθεια
πως θες να πιστέψω οτι στ’ αλήθεια
σ’ άλλα χείλη αφήνεις τ’ αρωμά σου.
Μα άσε με να ζω με την σκιά σου.
Έχω πιει ένα ποτήρι παραπάνω,
μαζί σου όνειρα θα κάνω,θα κάνω όνειρα τρελά.
Σ’ έχουν δει,με άλλον να γυρνάς τα βράδια,
φιλιά απρόσμενα και χάδια και στη δική του αγκαλιά.
Διάβασαν τα χείλη σου,μου είπαν
κι απ’ το στόμα σου δυό λέξεις βγήκαν.
(ν’ ακούσω)
Σου `γινε το σ’ αγαπω συνήθεια
κι άσε με να ζω σε παραμύθια με την σκιά σου.
Σου `γινε το σ’ αγαπω συνήθεια
πως θες να πιστέψω οτι στ’ αλήθεια
σ’ άλλα χείλη αφήνεις τ’ αρωμά σου.
Μα άσε με να ζω με την σκιά σου
στο ίδιο στέκι που βρισκόμασταν παλιά,
αφήνω κάτω το ποτό για να σε πάρω αγκαλιά…
Βλέπω μαζεύεσαι, τα μάτια σου βουρκώνουν,
ρωτάω, καρδούλα μου, «πώς είσαι;», «πώς περνάς;»,
μα εσύ το βλέμμα κατεβάζεις και δειλά μου απαντάς:
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
να ‘ξερες πόσο χαίρομαι
που το ‘ζησα μαζί σου και αυτό…
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
για μένα μόνο ντρέπομαι
που ενόχλησα τον έρωτά σου αυτό.
Γυρίζω, κάθομαι στο μπαρ και σας κοιτάζω,
καταλαβαίνω πως για μένα του μιλάς,
μέσα μου ξέρεις σε θαυμάζω που μπορείς και να γελάς…
Και εκεί που νόμιζα πως είχα δει τα πάντα,
πίσω απ’ την πλάτη του στα μάτια με κοιτάς,
νομίζω κάτι μου ζητάς κι εσύ στα χείλη τον φιλάς…
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
να ‘ξερες πόσο χαίρομαι
που το ‘ζησα μαζί σου και αυτό…
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
για μένα μόνο ντρέπομαι
που ενόχλησα τον έρωτά σου αυτό.
Ερωτευμένοι αρχίσαμε κι εγώ μεθούσα από τα φιλιά σου
Θυμάμαι όλα τα όνειρα στη μέση αφήσαμε
Και ευτυχισμένοι ζήσατε με τον καινούργιο σου τον έρωτά σου
Όσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι δε θ’ αλλάξεις
Όσα δάκρυα κι αν χάσεις, το φαρμάκι σου θα στάξεις
Θυμάμαι όλες εκείνες τις στιγμές που αφήσαμε
Ερωτευμένοι αρχίσαμε κι εγώ μεθούσα από τα φιλιά σου
Θυμάμαι όλα τα όνειρα στη μέση αφήσαμε
Και ευτυχισμένοι ζήσατε με τον καινούργιο σου τον έρωτά σου
Όσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι δε θ’ αλλάξεις
Όσα δάκρυα κι αν χάσεις, το φαρμάκι σου θα στάξεις
Καλά να είσαι και όπου να `σαι
Αυτό μας τέλειωσε, λυπάμαι, τρελαίνομαι
Ξέρω περίμενες ν’ ακούσεις
Καλή καρδιά, να μας θυμάσαι
Τις νύχτες όμως δεν κοιμάμαι
Κ σου εύχομαι
Χειρότερη να είναι η κάθε σου ημέρα
Χειρότερα να ζεις κάθε στιγμή μαζί της
Χειρότερη η ζωή από εδώ και πέρα
Κ πώς περνούσαμε θέλω να συζητάς μαζί της
Ξέρω περίμενες ν’ ακούσεις
Χαρούμενος πως θέλω να `σαι
Μα όταν τα βράδια τυραννιέσαι
Θα χαίρομαι
Ξέρω περίμενες ν’ ακούσεις
Πως συνεχίζεται η ζωή μου
Μα αν δεν είσαι εδώ μαζί μου
Προσεύχομαι..
Χειρότερη να είναι η κάθε σου ημέρα
Χειρότερα να ζεις κάθε στιγμή μαζί της
Χειρότερη η ζωή από εδώ και πέρα
Κ πώς περνούσαμε θέλω να συζητάς μαζί της
τηλέφωνο σε πήρα
για ν’ ακούσω την φωνή σου,
λες ποιός είναι.
Πάλι χθες το βράδυ,
μήνυμα σου στειλα
άλλος το διάβασε,
αυτός ρωτάει ποιός είναι.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες δυνατές
που αντέχουν μόνο παλικάρια,
γκόμενες παλιές μοιάζουν σκιές απο λιοντάρια.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες μαγικές,
που φωτίζουν πόνο στης ψυχής της διαδρομές.
Ψεύτικα φεγγάρια,σχέσεις μαγικές,
νύχτες δυνατές που αντέχουν μόνο παλικάρια.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες μαγικές,
που φωτίζουν πόνο στης ψυχής…
Πάλι χθες το βράδυ,
τηλέφωνο σε πήρα
μα μου το `κλεισες,
του είπες λάθος ήτανε.
Πάλι χθες το βράδυ,
μήνυμα σου στειλα
κι άλλος το διάβασε,
αυτό λάθος κι αν ήταν.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες δυνατές
που αντέχουν μόνο παλικάρια,
γκόμενες παλιές μοιάζουν σκιές απο λιοντάρια.
Ψεύτικα φεγγάρια,σχέσεις μαγικές,
που φωτίζουν πόνο στης ψυχής της διαδρομές.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες μαγικές,
νύχτες δυνατές που αντέχουν μόνο παλικάρια.
Ψεύτικα φεγγάρια,νύχτες μαγικές,
που φωτίζουν πόνο στης ψυχής της διαδρομές.
Leave a reply