Μια φορά κι έναν καιρό είχα μία προσωπική ιστοσελίδα, την «Ιστοσελίδα του Christoff» –αυτό ήταν το δικτυακό παρατσούκλι που χρησιμοποιούσα τότε.
Περιείχε περισσότερο πράγματα που μου άρεσαν: εικόνες, κείμενα κ.ά. και πολύ λιγότερο προσωπικές σκέψεις. Τα χρόνια πέρασαν, η όρεξη για δουλειά ελαττώθηκε, ο αρχικός ενθουσιασμός μειώθηκε μέχρι τελικής εξαφανίσεως και μοιραία εξαφανίστηκε εκείνο το site από προσώπου (δικτυακής) γης.
Ώσπου τώρα που τα δικτυακά ημερολόγια έγιναν της μόδας θέλησα να ξαναπιάσω εκείνο το νήμα που κόπηκε το 1999. Νομίζω πως θυμάμαι την ένδειξη: «Τελευταία ανανέωση: Μάρτιος 1999». Θυμάμαι επίσης τις τέσσερις αράδες που είχα γράψει αντί εισαγωγής:
“Ναυαγοί μέσα στο χάος της παγκόσμιας πληροφορίας
ρίχνουμε τις ιστοσελίδες μας στο δίκτυο σαν μπουκάλια στο πέλαγος,
ελπίζοντας ότι τα μηνύματά μας θα βρουν αποδέκτες
και προσδοκώντας τη χαρά που θα μας δώσει η απάντηση τους”
Πάντα μου άρεσε να φαντάζομαι τους κυβερνοταξιδιώτες σαν ναυαγούς που πετάνε μπουκάλια στη θάλασσα. Κάπως έτσι βλέπω αυτές τις σκόρπιες σημειώσεις που όποτε έχω όρεξη θα «αφήνω» σ’ αυτόν το χώρο. Δεν ξέρω σε τι αποσκοπώ και δεν το πολυσκέφτομαι. Όσο κι αν το σκεφτώ καταλήγω στο κοινότοπο «να μοιραστώ κάποιες σκέψεις». Τίποτα περισσότερο.
Σεπτέμβριος 2005