Μία αλήθεια που συνήθως ισχύει 2-3 χρόνια μετά από τον χωρισμό. Στην αρχή υπάρχει το πολύ επιφανειακό μίσος και η πολύ συνηθισμένη πίκρα. Συναισθήματα καθαρά δεμένα με έναν λαβωμένο εγωισμό και μία αίσθηση ήττας. Αργότερα τα πράγματα αλλάζουν. Όταν οι άντρες έχουν ήδη βρεθεί στην επόμενη σχέση τους, διαπιστώνουν ότι τα ίδια προβλήματα -μητρικής εξάρτησης, συναισθηματικού ελέγχου- επαναλαμβάνονται και το μόνο που έχει αλλάξει είναι το “καινούργιο” άτομο.

Τότε έχουν την δυνατότητα να αναπολήσουν αυτό που είχανε και αυτό που χάσανε γιατί βασικά απουσιάζουν τα καταπιεστικά στοιχεία της μονογαμικής σχέσης που είναι βασικά η σεξουαλική επαφή και η αιώνια πίεση της “επαγγελματικής επίδοσης”.

Τα κοινά χαρακτηριστικά των ανδρών ΟΧΙ όλων των ανδρών αλλά αυτών που αναζωογονούν την φιλία τους με την “πρώην” όταν είναι ήδη στην επόμενη σχέση τους είναι τα εξής:

• Δεν κλείνουν καλά τα κεφάλαια της ζωής τους.
• Δεν εκτιμούν αυτό που έχουν την ώρα που το έχουν.
• Εξιδανικεύουν αυτό που είχαν αφού το χάσουν.
• Αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα έκφρασης των πραγματικών τους συναισθημάτων.
• Φοβούνται να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
• Δημιουργούν εξαρτητικές σχέσεις.

Οι άντρες αυτής της κατηγορίας, κάνουν επιλογές βάσει της υποσυνείδητης σχέσης που είχαν δημιουργήσει με την μητέρα τους. Η ενοχική, καταναγκαστική και υπερβολικά ζεστή αγκαλιά της μητέρας, τους υπενθυμίζει διαρκώς ότι ” καμία άλλη δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ..”. Οπότε δεν επιτρέπουν σε καμία γυναίκα να τους αγαπήσει πραγματικά. Οι σχέσεις που δημιουργούν είναι εξαρτητικές. Δεν ανοίγονται. Δεν επικοινωνούν. Είναι ανασφαλείς, δεν υποχωρούν και δεν συμβιβάζονται.

Τελικά χωρίζουν γιατί οι ίδιοι φοβούνται και επιλέγουν να μην δημιουργήσουν μια ώριμη και ερωτική σχέση. Χωρίζουν γιατί οι ίδιοι δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο. Περνάνε μία περίοδο υπερβολικού θυμού. Ο θυμός βασίζεται στη κατηγορία ότι οι γυναίκες αυτές προσπάθησαν να ” αντικαταστήσουν” την μαμά τους, και αρνούνται να δουν ότι η επιλογή έγινε για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Προσπαθούν να ερωτευτούν ξανά και συχνά το πετυχαίνουν. Κατά την διάρκεια της καινούργιας σχέσης και των καινούργιων υποχρεώσεων, αναπολούν την “πρώην” και δημιουργούν μια φιλική σχέση μαζί της. Η πρώην δεν έχει πια τα μητρικά χαρακτηριστικά που τον καταπίεζαν. Αυτά μεταφέρθηκαν στην “νυν’. Η πρώην δεν τους καταπιέζει πλέον για να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές τους υποχρεώσεις και να τεκμηριώσουν τον ανδρισμό τους. Η σχέση με την πρώην τούς κάνει να αισθάνονται ελεύθεροι, ισχυροί και ήρεμοι. Με την πρώην είναι μεν χαμένοι στο παιχνίδι του έρωτα αλλά δεν τους πειράζει αφού τώρα πια αισθάνονται πλατωνική / μητρική/ ασφαλή και γνώριμη αγάπη με μια γυναίκα που δεν είναι η μητέρα τους. Αυτή η σχέση που δεν τους πιέζει πλέον παίρνει μεγάλη ψυχική διάσταση και τους ικανοποιεί αφάνταστα. Ο άντρας και η γυναίκα ζουν την φαντασίωση ότι είναι καλά μαζί… μερικά χρόνια μετά τον χωρισμό τους. Δυστυχώς προσπαθούν επίπονα να αναζωογονήσουν την παλιά τους σχέση αντί να ψάξουν μέσα τους και να καταλάβουν πραγματικά τι τους συμβαίνει.

Μόνο όταν υπάρχει μια ειλικρινής πρόθεση εσωτερικής ανασκόπησης υπάρχει και μια ελπίδα δημιουργίας μίας ισορροπημένης σχέσης με την τέως, νυν η μελλοντική σύντροφο σας.

Είναι πολύ εύκολο – το πιο εύκολο και ωραίο – να ερωτευτείς ξανά, να ξανανιώσεις την υπέροχη χαρά του έρωτα και να αναζωογονήσεις την ύπαρξη σου. Αυτό που είναι δύσκολο -αλλά και που έχει μεγαλύτερη αξία τελικά- είναι να βρεις τη δύναμη να παραδεχτείς τις αδυναμίες σου, και να δημιουργήσεις μια αληθινή σχέση που θα σε οδηγεί σε ώριμες αποφάσεις ζωής και έτσι θα κοιτάς μπροστά στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Αυτή η στάση ζωής είναι πιο αισιόδοξη και υγιής για τον κάθε άντρα ή γυναίκα.